فكرِ بي تو بودن فكرِ بي تو بودن .

فكرِ بي تو بودن

مشاوره خانواده | روش هاي كار در روانشناسي باليني

مشاوره خانواده | روش هاي كار در روانشناسي باليني

 

در مشاوره خانواده و خانواده درماني ، هر يك از اعضاي خانواده به مانند عضوي از يك سيستم عمل مي كنند. برخي موارد، مشكلاتي پديد مي آيند كه ساير اعضا را نيز دچار اذيت و آزار مي كند.

مراجعه به روان شناس كي ضروري است؟

درمان اختلال هاي رواني به اندازه درمان بيماري جسمي داراي اهميت است. حتي در برخي موارد جدايي اين دو از يكديگر امكان پذير نيست. البته كه هر فشار رواني بيماري نيست و خيلي كم هستند افرادي كه پس از يك بحران و فشار رواني به روانشناس مراجعه مي كنند.

همانند بيماري هاي جسمي ، اختلالات رواني هم افراد از طريق برخي داروها و تجربيات اطرافيان آنها به مدت چند روز نسبت به مدارا با بيماري پرداخته و سپس در صورت عدم بهبود به روانشناس رجوع خواهند كرد.

اولين قدم براي بهبود مشكل رواني، تشخيص زمان مراجعه به روانشناس از سوي فرد است. يعني او هنگام نياز خود به روانشناس مراجعه مي كند.

لذا افرادي به روانشناس مراجعه مي كنند كه نسبت مشكلي كه دارند آگاه هستند و روان درماني نيز براي همين افراد است. آنها مي دانند كه مشكلشان چه چيزي است و يا مدت زيادي است كه با آن مدارا كره اند و يا حتي با روش هاي ابداعي خود نيز توانسته اند با آن مقابله كنند. زماني كه ديگر كنترل و حل اين مشكل از دست آنها خارج مي شود، زمان مراجعه به روانشناس رسيده است.

زماني مراجعه به روانشناس ضرورت دارد كه افراد از حل مشكلات خودشان توسط خودشان عاجز هستند. مشكلات تمركزي، اختلافات خانوادگي، روابط كاري با همكاران در محيط كار و دوستان مواردي هستند كه افراد با وجود اجراي روش هاي خود براي رفع مشكلات پيرامون آنها، موفق به حل نشده و به مشاور خانواده ويا روانشناس آنلاين مراجعه مي كند.

 

روشهاي كار در روانشناسي باليني

روانشناسي باليني يكي از شاخه هاي روانشناسي است كه به شناخت و درمان بيماري هاي رواني اختصاص دارد. به طوري كلي مراجعه به روانشناس براي افرادي است كه در روابط خود با دنياي پيرامون دچار مشكل شده اند و نسبت به حل و فصل آن نيز عاجزند، لذا مراجعه به روانشناس تنها براي كساني نيست كه اختلالات رواني شديدي دارند.

با اين حال بسياري از اوقات افراد در ايجاد تعادل ميان رابطه با اطراف خود سختي هايي را تحمل مي كنند كه براي رفع آنها نياز به كمك ديگران است. اينگونه كمك ها داراي دامنه وسيعي نيز هستند.

كمك به افراد مي تواند در قالب يك گفت و گوي صميمي صورت بگيرد يا به صورت حمايت از او باشد و گاهي هم اين كمك بايد تخصصي انجام شود. در روانشناسي باليني براي حل مشكلات افراد، راه به شكل مختلف وجود دارد كه براي هر مشكل و بيمار يكي و يا هر سه تاي آنها اجرا خواهد شد. در زير اين سه راه را تشريح كرده ايم:

روان درماني فردي

در روان درماني، بيمار و روان درمان تنها افراد حاضر در يك جلسه هستند. در اين جلسات فرد بيمار، با افكار و احساسات خود عميقا آشنا خواهد شد و علت وجودي آنها را نيز درك خواهد كرد. رابطه خود با ديگران را عميق تر بررسي خواهد كرد و به طور كلي شخصيت خود را بهتر خواهد شناخت. پس از اين مراحل مي تواند با كمك روان درمان بدون حالات منفي گذشته مانند، خستگي، ناتواني وخشونت، نسبت به رفع مشكل اقدام كند.

روند درمان در افراد بنا به مشكل آنها كوتاه و بلند است. روند درماني در اين نوع به گونه اي است كه فرد بيمار چيزهاي جديدي را براي حل مشكلات مي آموزد. سرعت و كيفيت اين روند بر عهده فرد بيمار بوده و زوج درمانگر كسي است كه چم و خم اين روند را به او ياد داده و حامي او خواهد بود.

روان درماني گروهي

نوع ديگري از روان درماني كه براي مسائل پيشرفته تري استفاده مي شود.

به جهت تشخيص اينكه اين نوع درمان براي چه كساني كاربرد دارد، هر شخصي تعدادي جلسات روان درماني فردي را طي كرده و بعد به جمع افرادي كه همان مشكل او را دارند، خواهد پيوست. در ادامه اعضا شركت كننده در گروه به مرور به يكديگر نزديك شده حال اينكه هر يك از اعضا حمايت كنترل شده گروه را پشت سر خود دارد. اينگونه تمامي چيزهاي جديدي را كه مي خواهد ياد بگيرد تا رابطه خود را با پيرامون خود بهبود ببخشد در تمرين با ديگران آنها را در خود نهادينه مي كند.

خانواده درماني

در خانواده درماني هر يك از اعضاي خانواده عضوي از اين سيستم هستند. آنها مشكلاتي را دارند كه تحمل آنها برايشان طاقت فرسا شده است. با وجود پيگيري هاي آنها براي حل اين مشكلات، اما اكنون به مرحله اي رسيده كه هر يك اعضا نسبت به حل مشكلات به وجود آمده، ناتوان هستند.

آنها با رفتارهايشان به جاي حل مشكل، آن را پيچيده تر مي كنند. لازم  به ذكر است كه در اين پروسه، كسي به عنوان گناهكار شناخته نخواهد شد و مهم نيست كه به وجود آورنده وضع فعلي چه كسي است. هدف اين است كه هر يك از اعضا نقش و وظايف خود را شناخته و از طريق برنامه ريزي و بروز تغييرات، مشكلات حل و فصل شوند.

در اين نوع درمان، خانواده به عنوان سيستم حضور داشته و ياد مي گيرد كه روش هاي جديد را همراه با نظم اجرا كند تا روابط نادرست فعلي از بين بروند.

آنها ياد مي گيرند به جاي آنكه مشكلات خود را توجيه كنند، براي حل آنها راهي دست و پا بكنند. در اين راه براي تسريع روند درمان بايد از حالات و رفتارها هر يك از اعضاي خانواده به شناخت و آگاهي كافي رسيد. در اين نوع درمان نسبت به مشكلات آموزشي و تربيتي والدين با فرزندان هم نسبت به ساير روش ها بيشتر پرداخته مي شود و راه هاي درماني براي حل مشكلات موجود در اين زمينه به هر يك از اعضاي خانواده ارائه خواهد شد تا با به كارگيري و استفاده آنها در پروسه درمان، از شرايط فعلي خارج شده و شرايط سابق و آرماني يك خانواده بانشاط و باانرژي بين اعضاي آن خانواده پديد بيايد.

جهت ارتباط با مشاورين مركز مشاوره خانواده گپچه با ما در ارتباط باشيد.

 

منبع: https://tinyurl.com/y3bnawoh


برچسب: ،
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۹ آذر ۱۳۹۹ساعت: ۱۰:۲۱:۲۶ توسط:sam موضوع:

{COMMENTS}
ارسال نظر
نام :
ایمیل :
سایت :
آواتار :
پیام :
خصوصی :
کد امنیتی :